Na de reis is de survival nog niet voorbij...

UPDATE:
Heb net weer wat nieuwe foto´s op deze en op mijn engelstalige (http://maarten.whereareyou.net) site geplaatst. In chronologische volgorde begint het op de UK site met de Central Sierra, om te vervolgen met de Central Rainforest, Trekking no 2, en als laatste de regio van Tarapoto & Yurimaguas (hiervan volgen er binnenkort nog meer). De foto´s staan ook apart vermeld bij de verschillende berichten, zodat jullie ´n idee krijgen welke foto´s nu precies bij welke verhalen horen.


Zo, zou ik zelf ooit zijn vergeten hier in Peru voornamelijk voor de studie te zitten, dan is me dat vandaag anders wel even weer goed duidelijk gemaakt... Ben met de neus op de feiten gedrukt dat ook studeren de nodige aandacht geschonken moet worden en dat ´t niet altijd over rozen gaat. Nu net namelijk zo ongeveer klaar met een urenlange zoektocht naar en ´t verwerken van info om een volgende presentatie voor te bereiden, nadat ik vanochtend net één gehad heb die mij tot gisteravond (/-nacht..) gezellig bezig gehouden heeft...

Ach ja, allemaal prima verlopen, vooral daar ik erin slaagde voor meer dan een half uur uit te wijden over de ontwikkeling en groei van Europa en of, en zo ja, de manier waarop Latijns-Amerika dit succes kan volgen, natúúrlijk geheel in ´t Spaans, met nauwelijks (tot géén) voorbereiding mbt de presentatie en terwijl een deel van de slides me nog onbekend was toen ik ze tijdens mijn presentatie voorbij zag komen. Moet zeggen dat ik ´t toch best een prestatie vind ;)

Maar vanwege al deze tijd en energie slurpende bezigheden op en met betrekking tot de uni, ben ik nu eigenlijk wel toe aan even wat slaap, of op z´n minst een moment om te relaxen. Ach ja, dat zal nog even op zich laten wachten, daar ik over niet al te lange tijd (vanavond, is nu 5pm) aan de bak moet tijdens een basketbalwedstrijd, deel uitmakend van een competitie hier, en dan morgenochtend lekker weer om 7.30am in de schoolbakken zal moeten zitten... Terwijl ik nu al nauwelijks mijn ogen open kan houden... En verwacht had dat ik na mijn reis door de selva (regenwoud) wel de nodige rust zou vinden in Lima.

Zit nu echter nog gewoon achter de computer, jullie informerend over het wel & wee hier in Peru, daar ´t toch alweer een flink tijdje terug was dat ik wat van me heb laten horen, namelijk vlak voor ´t begin van die bovengenoemde reis. Had er uiteindelijk voor gekozen niet de makkelijkste weg te kiezen door - in plaats van direct naar een stadje in het regenwoud (Iquitos) te gaan, daar wat rondkijken en ´t gebied eromheen te verkennen, en vervolgens weer huiswaarts te keren - ´t plan op te vatten de "off-the-beaten track" te nemen door ´t regenwoud en zodoende richting Iquitos (als eindpunt) te reizen.

En dat ´t niet bepaald de reguliere manier was om in Iquitos te geraken en nogal onderhevig was aan weet ik niet wat allemaal voor omstandigheden, heb ik duidelijk kunnen ervaren. Waar ´t ´slechts´ begon met een cancelling van mijn heenvlucht, hebben stakingen, wegblokkades, opstanden, (tja, is een flinke brandhaard daar, nu is de situatie zelfs nog erger), ziekte, en meer, mijn plannen redelijk in rook (bijna letterlijk..) doen laten opgaan. ´t Was zodoende moeilijk de eerste helft van mijn reis af te leggen, vervolgens onmogelijk ´t te vervolgen.

Heb dan ook Iquitos verre van bereikt, en het onderweg te bezoeken Parque Nacional slechts op kaarten kunnen aanschouwen. Van mijn plannen dus zo ongeveer niks (nou ja, eigenlijk helemaal niks) kunnen verwezelijken. Het regenwoud van Perú is voor mij, ook na de reis, een gebied gebleven van mooie foto´s in boeken en tijdschriften, boeiende verhalen en wat dan niet meer verkregen uit secundaire bronnen. Zal dan toch echt een andere keer terug moeten keren ´t dan ook met eigen ogen te beleven.

Echter, aan de andere kant, zal ik deze reis nooit vergeten. ´t Was niet alleen de moeilijkste reis ooit, zeker ook de meest enerverende. Heb op een bijzondere manier kennis gemaakt met de (harde) Peruaanse realiteit op gebied van voornamelijk economie & cultuur. Door al die onverwachte gebeurtenissen vele speciale ontmoetingen gehad, verder geconfronteerd met de problemen die de mensen in de wat minder bedeelde delen van Peru moeten doorstaan, en door vrij tot geheel onbekende delen van Peru - afgelegde routes die op geen enkele kaart te vinden zijn bleek achteraf - gereisd, nou ja, meer een soort van survival... En dat ik uiteindelijk aan ´t eind van de reis en thuis in Lima met een hevige bacteriele infectie - ´opgedaan´ in het regenwoud - te kampen kreeg maakt het beeld voor mij helemaal compleet.

De groeten vanuit ´t altijd enerverende, maar - na alle gebeurtenissen in NL en de rest van de wereld - ook het oh zo veilige Perú,

Maarten